The Heat
του Paul Feig. Με τους Sandra Bullock, Melissa McCarthy, Demián Bichir, Marlon Wayans, Michael Rapaport, Jane Curtin
Καλός μπάτσος / Τρελός μπάτσος
του zerVo (@moviesltd) 
Παίζει να είναι και ένα από τα κινηματογραφικά είδη με την μεγαλύτερη αντοχή στον χρόνο. Η Buddy Cop Action σε οποιαδήποτε έκφραση της, είτε κωμική (οι μέγκα χιτ σειρές του Beverly Hills Cop και του Rush Hour έχουν γράψει την δική τους ολόχρυση ιστορία στο genre), είτε δραματική (στην ατέρμονη αλυσίδα, το Χόλιγουντ προσθέτει μισή ντουζίνα κρίκους κάθε χρόνο, κορωνίδα όλων παραμένει πάντα το Se7en), είτε υβριδική (εδώ που ανήκει το αξεπέραστο ever, Lethal Weapon) διαχρονικά προσελκύει το ενδιαφέρον, στηρίζοντας περισσότερο την δυναμική της, στην προβολή της αντιδιαμετρικότητας στην συμπεριφορά της συνεργαζόμενης δυάδας. Τι κι αν στην περίπτωση, λοιπόν, του The Heat, οι κομπανιέροι εκπρόσωποι του Νόμου ανήκουν στο ωραίο φύλο, ο κανόνας δεν αλλάζει. Δύση η μια, Ανατολή η άλλη. Τουλάχιστον το ανορθόδοξο συναπάντημα των κυριών - αν πω ότι το περίμενα θα είμαι ψεύτης - έχει την πλάκα του, που αυτό είναι και το βασικό ζητούμενο, αν δεν απατώμαι...
Καριερίστα πράκτορας του FBI είναι η χαρισματική, μεθοδική και πανέξυπνη Σάρα Άσμπερν, που οι πρόσφατες επιτυχίες στην δίωξη του εγκλήματος, της έχουν ανοίξει διάπλατα τις πόρτες για προαγωγή. Βασικό της ντεσαβαντάζ, όπως κρίνει ο προϊστάμενος της, είναι η λιγοστή αποδοχή της από τους άντρες συναδέλφους της, στοιχείο που προκαλεί ο μονίμως υπεροπτικός και απόμακρος της χαρακτήρας. Η καινούργια αποστολή που θα κληθεί να αναλάβει στην μακρινή Βοστόνη, να ξεσκεπάσει το κύκλωμα των ναρκωτικών της πόλης και κυρίως τον αρχηγό - φάντασμα, θα αποτελέσει πρόκριμα για την πιθανή της αναβάθμιση. Έλα όμως που η μοναχική και συγκεντρωτική ντετέκτιβ, δεν έχει υπολογίσει την ύπαρξη της ιδιότροπης εντεταλμένης του τοπικού αστυνομικού τμήματος, που με παρόμοιο ζήλο, επιθυμεί να πετύχει τον ίδιο στόχο...
Αθυρόστομη, αντρογυναίκα, με βάρβαρους τρόπους και μεθόδους, δίχως το παραμικρό σέβας για τους ανωτέρους της και ίχνος υπηρεσιακής πειθαρχίας, είναι η Βοστονέζα μπατσίνα Σάνον Μάλινς, που πέραν του προφανούς, έχει ακόμη έναν λόγο να εξαρθρώσει την σπείρα του λευκού θανάτου, μιας και ο μπλεγμένος μαζί της αδελφός της βρίσκεται - από δική της σύλληψη μάλιστα - πίσω από τα κάγκελα. Ούτε εκείνη επιθυμεί συνεργασίες και άλλους πάνω από το κεφάλι της, όπως όμως και η Federal έτσι κι αυτή θα πρέπει να βάλουν στην άκρη τους εγωισμούς, για να επιτύχουν το κοινό σκοπό. Κι εκεί αρχίζουν τα πανηγύρια, αφού το παντελώς ανορθόδοξο τιμ, δεν προτίθεται να ακολουθήσει κατά γράμμα τις οδηγίες αστυνομικής συμπεριφοράς, για να βάλει πλάτη τους κακούς...
Φυσικά το στόρι έχει γραφεί από θήλυ και μάλιστα πρωτοφανέρωτο στην σεναριακή πιάτσα, ονόματι Katie Dippold, που δεν δυσκολεύτηκε να βρει σκηνοθέτη να το φέρει εις πέρας, μιας και ο Paul Feig, έχει όπως φαίνεται αποκτήσει την δική του ικανότητα να κάνει εικόνα τέτοιου είδους γυναικείες δράσεις. Αν και σε καμία περίπτωση το The Heat, δεν είναι Bridesmaids, όντας πολύ λιγότερο ευαίσθητο, ευρηματικό, εμπνευσμένο και εντέλει χιουμοριστικό, εντούτοις έχει στιγμές που βγάζουν γέλιο, στηριγμένες κατά κύριο λόγο στις φίσκα στο μπινελίκι παρλάτες της λιγότερο φεμίνας του ντουέτου. Δηλαδή της Melissa McCarthy, που πανεύκολα φορά τα r'n'b φαρδιά παντελόνια - αντί στολής - κάνει πέρα με το εκτόπισμα της κάθε ενδεχόμενο κίνδυνο και αποσπά την σφραγίδα του θηλυκού Άξελ Εφ, ακόμη και στο πιο μπρουτάλ του.
Δεν είναι τυχαίο που ενώ η θεματική βάση δεν διακρίνεται από καμιά ιδιαίτερη πρωτοτυπία, με το sub plot της αποκλήρωσης της τροφαντής μπατσίνας από την ίδια της την αναντάμ παπαντάμ οικογένεια, να παίζει πιο ενδιαφέρον, στα σκετσάκια που η μαγουλού Mel βρίσκεται σε πρώτο πλάνο, το κέφι ανεβάζει στροφές. θεωρώ δίκαι που μετά από μεγάλη προσπάθεια, η ταλαντούχα κωμικός, έχει βρει τον δρόμο της. Μπορώ να πω το ίδιο και για την Wild Cat Bullock, που ενώ ρίχνει μια ολάκερη επταετία στην παρτενέρ της, μοιάζει καμιά δεκαριά χρόνια μικρότερη της? Φυσικά και πρέπει να αναγνωρίσω στην Sandra ως θετικό το ότι σιγοντάρει την συμπαίκτρια με τέτοιο τρόπο, ώστε να αναδειχτούν (όχι όλα, αλλά κάμποσα από) τα ανέκδοτά που ξεφουρνίζει. Όπως και να το κάνεις όμως, από μια Οσκαρική τροπαιούχα, περιμένεις το κάτι παραπάνω στις επιλογές της. Gravity νάναι αυτό..?
Για πες: Γέλασα! Φυσικά όχι σε κάθε νότα που τα κορίτσια βαρούσαν στον καρσιλαμά τους, αλλά σε ουκ ολίγες στιγμές, που οι σεξίστικες βρισιές της McCarthy εκτοξεύονταν ένθεν κακείθεν. Οι πάνοπλες Bad and Crazy Cops τον πέτυχαν δηλαδή, εν μέρει, τον στόχο τους...
Αθυρόστομη, αντρογυναίκα, με βάρβαρους τρόπους και μεθόδους, δίχως το παραμικρό σέβας για τους ανωτέρους της και ίχνος υπηρεσιακής πειθαρχίας, είναι η Βοστονέζα μπατσίνα Σάνον Μάλινς, που πέραν του προφανούς, έχει ακόμη έναν λόγο να εξαρθρώσει την σπείρα του λευκού θανάτου, μιας και ο μπλεγμένος μαζί της αδελφός της βρίσκεται - από δική της σύλληψη μάλιστα - πίσω από τα κάγκελα. Ούτε εκείνη επιθυμεί συνεργασίες και άλλους πάνω από το κεφάλι της, όπως όμως και η Federal έτσι κι αυτή θα πρέπει να βάλουν στην άκρη τους εγωισμούς, για να επιτύχουν το κοινό σκοπό. Κι εκεί αρχίζουν τα πανηγύρια, αφού το παντελώς ανορθόδοξο τιμ, δεν προτίθεται να ακολουθήσει κατά γράμμα τις οδηγίες αστυνομικής συμπεριφοράς, για να βάλει πλάτη τους κακούς...
Φυσικά το στόρι έχει γραφεί από θήλυ και μάλιστα πρωτοφανέρωτο στην σεναριακή πιάτσα, ονόματι Katie Dippold, που δεν δυσκολεύτηκε να βρει σκηνοθέτη να το φέρει εις πέρας, μιας και ο Paul Feig, έχει όπως φαίνεται αποκτήσει την δική του ικανότητα να κάνει εικόνα τέτοιου είδους γυναικείες δράσεις. Αν και σε καμία περίπτωση το The Heat, δεν είναι Bridesmaids, όντας πολύ λιγότερο ευαίσθητο, ευρηματικό, εμπνευσμένο και εντέλει χιουμοριστικό, εντούτοις έχει στιγμές που βγάζουν γέλιο, στηριγμένες κατά κύριο λόγο στις φίσκα στο μπινελίκι παρλάτες της λιγότερο φεμίνας του ντουέτου. Δηλαδή της Melissa McCarthy, που πανεύκολα φορά τα r'n'b φαρδιά παντελόνια - αντί στολής - κάνει πέρα με το εκτόπισμα της κάθε ενδεχόμενο κίνδυνο και αποσπά την σφραγίδα του θηλυκού Άξελ Εφ, ακόμη και στο πιο μπρουτάλ του.
Δεν είναι τυχαίο που ενώ η θεματική βάση δεν διακρίνεται από καμιά ιδιαίτερη πρωτοτυπία, με το sub plot της αποκλήρωσης της τροφαντής μπατσίνας από την ίδια της την αναντάμ παπαντάμ οικογένεια, να παίζει πιο ενδιαφέρον, στα σκετσάκια που η μαγουλού Mel βρίσκεται σε πρώτο πλάνο, το κέφι ανεβάζει στροφές. θεωρώ δίκαι που μετά από μεγάλη προσπάθεια, η ταλαντούχα κωμικός, έχει βρει τον δρόμο της. Μπορώ να πω το ίδιο και για την Wild Cat Bullock, που ενώ ρίχνει μια ολάκερη επταετία στην παρτενέρ της, μοιάζει καμιά δεκαριά χρόνια μικρότερη της? Φυσικά και πρέπει να αναγνωρίσω στην Sandra ως θετικό το ότι σιγοντάρει την συμπαίκτρια με τέτοιο τρόπο, ώστε να αναδειχτούν (όχι όλα, αλλά κάμποσα από) τα ανέκδοτά που ξεφουρνίζει. Όπως και να το κάνεις όμως, από μια Οσκαρική τροπαιούχα, περιμένεις το κάτι παραπάνω στις επιλογές της. Gravity νάναι αυτό..?
Για πες: Γέλασα! Φυσικά όχι σε κάθε νότα που τα κορίτσια βαρούσαν στον καρσιλαμά τους, αλλά σε ουκ ολίγες στιγμές, που οι σεξίστικες βρισιές της McCarthy εκτοξεύονταν ένθεν κακείθεν. Οι πάνοπλες Bad and Crazy Cops τον πέτυχαν δηλαδή, εν μέρει, τον στόχο τους...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 12 Σεπτεμβρίου 2013 από την Odeon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική