Ένα Καλοκαίρι
του Jeff Nichols. Με τους Matthew McConaughey, Tye Sheridan, Sam Shepard, Reese Witherspoon
Πλατσουρίζοντας στη Λάσπη
του gaRis (@takisgaris) 
Ο Jeff Nichols συγκαταλέγεται με ευκολία στη χορεία των φερέλπιδων οτέρ της τελευταίας 5ετίας, όπως αυτό αντικατοπτρίζεται στα θολά δραματουργικώς, αλλά κρυστάλλινα ιδεολογικώς νερά της τριάδας Shotgun Stories – Take Shelter – Mud. O νοτιοπολίτης Jeff γυρνά ξανά στη γενέτειρα Άρκανσο για να γυρίσει ένα οιονεί ρήμεϊκ του StandBy Me με ευθύτατο χόματζ στο Τουενικό Οι Περιπέτειες του Χακλμπέρυ Φίν. Δυό δεκατεσσάρια, οι Έλις (Tye Sheridan) και Νέκμπόουν (Jacob Lofland) βρίσκουν μια ξεβρασμένη βαρκούλα στα ανάκατα νερά του Μισισίπι, κι ένα λευκό πουκάμισο αδειανό, του διαβοήτως shirtless Matthew McConaughey (Μud), αισθηματία φτωχοδιάβολου και κυνηγημένου από το εκτελεστικό απόσπασμα του πατέρα δολοφονηθέντος τοπικού μαφιόζου, ταιριαστά ονόματι King (Joe Don Baker). Στην περιφέρεια ευρίσκονται οι γονείς του Έλις (Ray McKinnon και Sarah Paulson) που το πάνε για κλείσιμο το σπίτι με διττή έννοια (βλ. τσακωμοί και χρέη), ο φεύγα θείος του Νέκμπόουν Galen (Michael Shannon, αδικημένος οσκαρικά για το Take Shelter) και το δίπολο που προσδιορίζει την πορεία του Mud: Η αλανιάρα Juniper (αιτία του εγκλήματος πάθους που τον έβαλε στο στόχαστρο) και ο πρώην CIA εκτελεστής Tom Blankenship (Sam Sheppard) ο οποίος λειτουργεί ως μέντορας-φύλακας (εξολοθρευτής) άγγελος.
Λόγω υπερβολικά αυξημένων προσδοκιών, καθότι με το Take Shelter o Nichols έχει περίπου χρισθεί ως ο νέος πάπας του νέου ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά, το Mud κυλιέται στη λασπουριά ενός ανοικονόμητου στόρυ (αχρείαστων 2+ ωρών), μετεωρίζον μεταξύ καταδίωξης ενός φυγά (McConaughey) και ενηλικίωσης ενός τυπικού γόνου (Sheridan) μιας φτωχής οικογένειας του Άρκανσο. Ο δε χαρακτήρας του Shannon είναι επιλήψιμα εκτός νοήματος συν η τελευταία σεκάνς που λοξοκοιτάει μέχρι αλλοιθωρίσματος προς το εμπορικό σινεμά τουλάχιστον μιας Κilling Me Softly πλαγιάς. Ομολογώ ότι έπληξα, όμως, τόσο η απρόσμενα μεστή ερμηνεία του μικρούλη Tye Sheridan (Tree of life), η –τανιά της Reese αλλά και η μακράν καλύτερη ερμηνεία καριέρας του Sheppard, που βεβαιότατα έχει κρατημένη θέση στο κινηματογραφικό πάνθεον με το σεμιναριακό σενάριο του Παρίσι-Τέξας με κάνουν να αφήνομαι στην υπέροχα ταιριαστή με το καφεδί νερό του μακρύτερου ποταμιού στον πλανήτη φωτογραφία του Adam Stone.
Για πες: Εντελώς σκοπίμως αφιερώνω την τελευταία αράδα στον τον πάλαι ποτέ γκομενοπνίχτη, υπεργραμμωμένο σέρφερ Matt McConaughey. Έχει 4-5 φιλμς σερί μετά από το The Lincoln Lawyer, όπου δείχνει αληθινά αναγεννημένος. Κατείχε θέση δικαιωματικά ως β’ ρόλος πέρσι στα Oscars. Η Ακαδημία είχε να επιλέξει μεταξύ του χαζόβλακα ντητέκτηβ στο Bernie και του βετεράνου στρήππερ-τσατσά στο Magic Mike. Εφέτο ξανάχει δυο επιλογές, τόσο εδώ όσο και στο (το οποίο θεωρώ πιθανότερο λόγω ΤΡΑΝΤΑΧΤΟΥ ονόματος) The Wolf of Wall Street του σημαντικότερου ζώντα Αμερικανού σκηνοθέτη, Marty Scorsese. Η τελική δικαίωση είναι ζήτημα χρόνου, καθώς ο βαθμός ωρίμανσης του Τεξανού συμβαδίζει απόλυτα με ότι έχεις ακούσει για το καλό παλιό (40+) κρασί.
Για πες: Εντελώς σκοπίμως αφιερώνω την τελευταία αράδα στον τον πάλαι ποτέ γκομενοπνίχτη, υπεργραμμωμένο σέρφερ Matt McConaughey. Έχει 4-5 φιλμς σερί μετά από το The Lincoln Lawyer, όπου δείχνει αληθινά αναγεννημένος. Κατείχε θέση δικαιωματικά ως β’ ρόλος πέρσι στα Oscars. Η Ακαδημία είχε να επιλέξει μεταξύ του χαζόβλακα ντητέκτηβ στο Bernie και του βετεράνου στρήππερ-τσατσά στο Magic Mike. Εφέτο ξανάχει δυο επιλογές, τόσο εδώ όσο και στο (το οποίο θεωρώ πιθανότερο λόγω ΤΡΑΝΤΑΧΤΟΥ ονόματος) The Wolf of Wall Street του σημαντικότερου ζώντα Αμερικανού σκηνοθέτη, Marty Scorsese. Η τελική δικαίωση είναι ζήτημα χρόνου, καθώς ο βαθμός ωρίμανσης του Τεξανού συμβαδίζει απόλυτα με ότι έχεις ακούσει για το καλό παλιό (40+) κρασί.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 18 Ιουλίου 2013 από την Seven
