Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Καλώς τον και τον πρώτο επίσημο κλώνο. Του θρύλου του Λυκόφωτος εννοώ, του σίριαλ που εκμεταλλεύτηκε την εξαιρετική λυρική του αφετηρία, για να εξελιχθεί σε μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες, ειδικά στις νεανικές ηλικίες, που κυριολεκτικά το λάτρεψαν. Λογικό και διόλου παράξενο, μολονότι πολλοί θα πίστευαν πως το θέμα θα είχε εξαντληθεί στα τέσσερα επεισόδια του Twilight, να αναζητηθούν από τα στούντιο καινούργιες εκδοχές του μύθου, που μάλιστα αν διαθέτουν και λίγη, ελάχιστη έμπνευση, είναι πιθανόν να ξεπεράσουν και τα τελευταία chapter του πρωτότυπου σε αξία. Όπως με το Warm Bodies καλή ώρα, που επίσης περιμένω οι teens να το λατρέψουν, την ώρα που με ενόχλησε πολύ λιγότερο η εξέλιξη του, από το πρόσφατο, γεμάτο τιμές στα επερχόμενα Razzies, φινάλε του Breaking Dawn.

Χάρη στο ξύπνημα των νεκροζώντανων, η ανθρωπότητα πλέον βρίσκεται μπροστά σε θανάσιμο κίνδυνο, που για να τον αντιμετωπίσει έχει ορθώσει ένα τεράστιο τείχος απομόνωσης των μεγαλουπόλεων, όπου όλα υποτίθεται εξελίσσονται φυσιολογικά. Πέρα από το φράγμα, οι δίχως συναισθήματα, λογική και σκέψη (πρώην) πεθαμένοι, περιφέρονται ολημερίς στους τόπους που έχουν καταλάβει, ελπίζοντας να βρεθεί στο διάβα τους κάποιος υγιής, που θα αποτελέσει το θήραμα που θα τους σβήσει την πείνα. Σε μια τέτοια επιδρομή, ένας νεαρής ηλικίας ζόμπι, θα επιτεθεί σε έναν συνομήλικο του, θα τον διαμελίσει και τρώγοντας το μυαλό του, θα νιώσει όλες του τις αναμνήσεις να τον κυριεύουν. Μνήμες που κυρίαρχο ρόλο παίζει η όμορφη ξανθούλα Τζούλι, κόρη του Συνταγματάρχη Γρίτζιο, που έχει κηρύξει ανοιχτό πόλεμο στους ομοίους του, για την οποία από την πρώτη στιγμή θα νιώσει κάτι ιδιαίτερο να ξυπνά μέσα του, λειτουργώντας κόντρα στις αρχές της ανυπαρξίας του.

Καθώς εκείνη θα βρεθεί από λάθος εκτίμηση στο μέσον επίθεσης των διψασμένων για αίμα ζόμπις, εκείνος θα σπεύσει να την βοηθήσει, να την προστατέψει και να την πάρει μαζί του στην φωλιά - άτρακτο αεροσκάφους, που έχει δημιουργήσει. Δίχως καν να θυμάται το όνομα του - απλώς ότι αρχίζει από Ρο - χωρίς την ικανότητα επικοινωνίας μαζί της και προσπαθώντας να βελτιώσει την απεχθή εξωτερική του εμφάνιση, θα επιχειρήσει να την προσεγγίσει, να δείξει φιλικός μαζί της και να την πείσει πως κοντά του μπορεί να νιώθει ασφαλής. Ακόμη κι αν έχει μόλις γευματίσει με τα άκρα του αγοριού της...

Σύμφωνοι, από αφέλειες στο σενάριο, πρέπει να μέτρησα ντουζίνες, από την βάση της ιστορίας και την ανάσταση των νεκρών, που ουδέποτε εξηγείται, στην συνύπαρξη της ομορφούλας με το χλωμό πρόσωπο, που σε πείσμα του περίγυρου δεν την καταβροχθίζει, έως και το επί γης ειρήνη εν ανθρώποις και ζόμποις ευδοκία φινάλε, που άπαντες παίρνουν ότι δικαιούνται, διαγράφοντας με μια μονοκοντυλιά το αιμοβόρο χθες. Υπάρχει όμως ένας παλμός, μια ζωντάνια στην πορεία της υπερ-επίπεδης ίντριγκας, που εστιάζεται σε κάποια ειδικά κομμάτια του παζλ, που λειτουργούν ελαφρώς και πέραν της προσδοκόμενης επιτυχίας του MTV αισθητικής φιλμ.

Βασικά το γεγονός πως το σενάριο δείχνει διαρκώς τάσεις σατιρισμού της δράσης, των έργων, των κινήσεων των ζόμπι, όπως έχουν καθοριστεί μια φορά κι έναν καιρό από τον πρώτο διδάξαντα Romero, που δημιουργούν μια ικανή ευδιαθεσία, στο μέσον στιγμών υποτυπώδους έντασης. Ακολούθως που η μουσική επένδυση, γεμάτη με τραγούδια περασμένης εποχής, από Scorpions και Dylan, μέχρι Guns N Roses, μοιάζει ιδιαίτερα μελετημένη και επιμελώς αταίριαστη με τα πλάνα που συνοδεύει. Άλλωστε είναι εξόχως γλαφυρό, την ώρα της βρώσης των μυελών, να παίζει στο φόντο ο ρομαντικός John Waits από τα 80s και το αξέχαστο μπλουζάκι Missing You. Τέλος, που ο αξιόλογος και ικανός για πολύ πιο σοβαρά πρότζεκτς, όπως απέδειξε με το κωμικοθλιβερό του 50/50, σκηνοθέτης Jonathan Levine, ποτίζει τα πλάνα του διαρκώς με ενέσεις cultισμού, γνωρίζοντας εκ των προτέρων, πως πρέπει να παρουσιάσει ένα ενδεχόμενο box office χιτ, με την στολή του b-movie. Τρία δεδομένα δηλαδή, που δρουν ικανοποιητικά στο κτίσιμο ενός πειραγμένου και ιδιαίτερου σινερομάντζου και όχι μιας ταινίας τρόμου, που το Αγάπησα Ένα Ζόμπι, ούτε κατά διάνοια - ακόμη κι αν σταθώ στις στιγμές του τελικού ντου των Βολτούρι της ιστορίας, των μανιασμένων Σκελετών - είναι.

Για πες: Συνεπώς το θέμα φυσιολογικό κορίτσι αγαπά εξωπραγματικό αγόρι, κάθεται εύπεπτα στο στομάχι, όλων όσων Under-18 βεβαίως πλησιάσουν το σινεμά με μοναδική όρεξη να απολαύσουν  τα μαγεμένα μάτια του once About A Boy, Nicholas Hoult, ή τις χρυσαφένιες μπούκλες της Teresa Palmer, που υπό γωνίες απεικόνισης του σαγονιού της, μοιάζει εντυπωσιακά με την Μπέλα του ορίτζιναλ. Ακόμη και μια κάποια επιφανειακή αλληγορική κοινωνικο-πολιτική προσέγγιση, που πηγάζει πιθανότατα από τις γραμμές της νουβέλας που όρισε το στόρι και μιλά για τις τάσεις αποξένωσης και την έλλειψη ανθρωπιάς στον σύγχρονο κόσμο, μοιάζει κάπως παράταιρη με το όλο (αξιοπρεπώς όπως προείπα) χαβαλεδίζων κλίμα. Μια πολύ ενδιαφέρουσα προέκταση στο θέμα, πάντως, θα ήταν αν ο πρωταγωνιστής κατάφερνε να προσθέσει στο μενού του, τον...νου του πολεμοχαρή μπαμπά της καλής του, οπότε και θα βλέπαμε μια ακόμη εκδοχή της φημισμένης έννοιας "Being John Malkovich"...