των Brian Klugman, Lee Sternthal. Με τους Bradley Cooper, Olivia Wilde, Zoe Saldana, Jeremy Irons, Ben Barnes, Dennis Quaid, Nora Arnezeder
Λόγια ψεύτικα...
Για πολλοστή φορά, μια διασκευή του Φαουστικού μύθου, παίζει με τις έννοιες της ηθικής και των προβοκατόρικων διλημμάτων, που μπορούν να επιφέρουν τα ανταλλάγματα της απάρνησης της. Ο Βελζεβούλης, εδώ, ποτέ δεν εμφανίζεται σε πρώτο πλάνο, εμφανίζονται όμως οι διαβολές του, καθώς το υποκείμενο φτάνει στα όρια εξάντλησης της υπομονής του, σε ότι αφορά την ανάδειξη της (όποιας) αξίας του. Υπό άλλες σκηνοθετικές κατευθύνσεις, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια αξιομνημόνευτη φιλμική στιγμή, μιας και η παραγωγή της CBS δεν υπήρξε διόλου φειδωλή στην επιλογή των αστέρων που ορίζουν την ερμηνευτική ομάδα. Δυστυχώς η έλλειψη μέτρου στις υπεραισιόδοξες ματαιοδοξίες του δημιουργικού διδύμου, όχι μόνο δεν έδωσε τον χώρο στο όμορφο θέμα για να αναπνεύσει, αλλά το οδήγησε με σταθερούς ρυθμούς στο να αναδειχτεί ως μια από τις πιο παφλαγώδεις εμπορικές απογοητεύσεις της σεζόν...
Έχοντας ξοδέψει περισσότερα από δύο χρόνια πάνω από το συγγραφικό του πλάνο, ο επίδοξος μυθιστοριογράφος Ρόρι Τζάνσεν, βλέπει επιτέλους το έργο του ολοκληρωμένο και έτοιμο να το προωθήσει στους εκδοτικούς οίκους προς μελέτη. Ατυχώς για εκείνον, που μόλις έχει μετακομίσει με την όμορφη μνηστή του στην πολύχρωμη Νέα Υόρκη, οι απαντητικές επιστολές που θα λάβει θα είναι αρνητικές και καθώς τα οικονομικά περιθώρια στενεύουν, θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει την λογοτεχνία και να πιάσει πρωινή εργασία ως διανομέας. Σε ένα ρομαντικό ταξίδι στο Παρίσι και από ένα τυχαίο συμβάν, θα πέσει στα χέρια του μια ανέκδοτη νουβέλα, αγνώστου συγγραφέα, που θα τον συναρπάσει με την συγκλονιστικότητα της γραφής της, βάζοντας τον σε πειρασμό να την επανεγγράψει, λέξη προς λέξη και παρουσιάζοντας την στους λογοτεχνικούς ιμπρεσάριους ως δική του!
Αποκάλυψη! Το βιβλίο "του" μονομιάς θα γίνει αποδεκτό με διθυράμβους από την κριτική κι εκείνος θα εξελιχθεί σε συγγραφέα της χρονιάς, επιτυχία που θα καλύψει τις πιθανές τύψεις που θα γεννηθούν στο υποσυνείδητο του, εφόσον έχει καρπωθεί το πόνημα κάποιου άλλου. Τι μπορεί να συμβεί όμως, όταν ο (γηραλέος) πατέρας του εμπνευσμένου στόρι εμφανιστεί μπροστά του, πληροφορώντας τον με κάθε λεπτομέρεια για το κάθε κτύπημα στην παλιοκαιρισμένη γραφομηχανή του, πριν από πολλές, πολλές δεκαετίες? Συναίσθημα πρώτο: Φόβος και ταραχή, μην τυχόν και αποκαλυφθεί η αλήθεια και από πρόσωπο της ημέρας, ο "ταλαντούχος" λογοτέχνης, μετατραπεί σε περίγελο. Αν δεν υπάρχει το παραμικρό υπόλοιπο ηθικής στην ψυχή, όλα ξεπερνιούνται με ένα "δε βαριέσαι, ας λέει ο γερο-ξεκούτης ότι ποίημα θέλει." Όταν όμως η καρδιά γνωρίζει ποιο είναι το δίκαιο, το σωστό, το υγιές, πως θα πρέπει να αντιδράσει ο επικαρπωτής - για να μην πω ο κλέφτης - της ικανότητας κάποιου άλλου, σε μια τέτοια εξέλιξη?
Για Πες: Το θέμα φαντάζει εξαιρετικά ενδιαφέρον κοινωνιολογικά, όσο η κάμερα κινείται πάνω στην τροχιά της βασικής ιστορίας, από το Μεγάλο Μήλο μέχρι τους Παρισίους, εκεί που διασταυρώνεται με την ρομαντική υπόθεση του γιάνκη φαντάρου ο οποίος πέφτει στον έρωτα της γλυκιάς Γαλλιδούλας, εξέλιξη που θα οδηγήσει στην συγγραφή της σπουδαίας νουβέλας. Αν είσαι άπειρος όμως... Τότε χάνεις μιας σπουδαία ευκαιρία να εκμεταλλευτείς ένα απίθανο καστ, ορισμένο κατά βάση από τον τοπ σέξι αστέρα Bradley Cooper, σε ένα ρεπρίζ του ρόλου του στον Limitless και τον αγαπημένο Irons, που μόνο η εμπειρία του δίνει άλλο αέρα στο πρότζεκτ και όχι μόνο αυτό αλλά εντελώς αναίτια προσθέτεις μια ακόμη - τρίτη και εντελώς παράλογης υφής - ράγα στην ίντριγκα, που και μπερδεύει τον θεατή και τον οδηγεί σε άλλα - μεταφυσικά? αλληγορικά? σίγουρα ακαταλαβίστικα - μονοπάτια. Διόλου τυχαία λοιπόν το The Words πέρασε παγερά απαρατήρητο στην θωριά του κόσμου, μιας και ούτε ολοκληρωμένη άποψη διαθέτει, ούτε και καμιά ξέχωρη φιλμική καινοτομία παρουσιάζει.
Αποκάλυψη! Το βιβλίο "του" μονομιάς θα γίνει αποδεκτό με διθυράμβους από την κριτική κι εκείνος θα εξελιχθεί σε συγγραφέα της χρονιάς, επιτυχία που θα καλύψει τις πιθανές τύψεις που θα γεννηθούν στο υποσυνείδητο του, εφόσον έχει καρπωθεί το πόνημα κάποιου άλλου. Τι μπορεί να συμβεί όμως, όταν ο (γηραλέος) πατέρας του εμπνευσμένου στόρι εμφανιστεί μπροστά του, πληροφορώντας τον με κάθε λεπτομέρεια για το κάθε κτύπημα στην παλιοκαιρισμένη γραφομηχανή του, πριν από πολλές, πολλές δεκαετίες? Συναίσθημα πρώτο: Φόβος και ταραχή, μην τυχόν και αποκαλυφθεί η αλήθεια και από πρόσωπο της ημέρας, ο "ταλαντούχος" λογοτέχνης, μετατραπεί σε περίγελο. Αν δεν υπάρχει το παραμικρό υπόλοιπο ηθικής στην ψυχή, όλα ξεπερνιούνται με ένα "δε βαριέσαι, ας λέει ο γερο-ξεκούτης ότι ποίημα θέλει." Όταν όμως η καρδιά γνωρίζει ποιο είναι το δίκαιο, το σωστό, το υγιές, πως θα πρέπει να αντιδράσει ο επικαρπωτής - για να μην πω ο κλέφτης - της ικανότητας κάποιου άλλου, σε μια τέτοια εξέλιξη?
Για Πες: Το θέμα φαντάζει εξαιρετικά ενδιαφέρον κοινωνιολογικά, όσο η κάμερα κινείται πάνω στην τροχιά της βασικής ιστορίας, από το Μεγάλο Μήλο μέχρι τους Παρισίους, εκεί που διασταυρώνεται με την ρομαντική υπόθεση του γιάνκη φαντάρου ο οποίος πέφτει στον έρωτα της γλυκιάς Γαλλιδούλας, εξέλιξη που θα οδηγήσει στην συγγραφή της σπουδαίας νουβέλας. Αν είσαι άπειρος όμως... Τότε χάνεις μιας σπουδαία ευκαιρία να εκμεταλλευτείς ένα απίθανο καστ, ορισμένο κατά βάση από τον τοπ σέξι αστέρα Bradley Cooper, σε ένα ρεπρίζ του ρόλου του στον Limitless και τον αγαπημένο Irons, που μόνο η εμπειρία του δίνει άλλο αέρα στο πρότζεκτ και όχι μόνο αυτό αλλά εντελώς αναίτια προσθέτεις μια ακόμη - τρίτη και εντελώς παράλογης υφής - ράγα στην ίντριγκα, που και μπερδεύει τον θεατή και τον οδηγεί σε άλλα - μεταφυσικά? αλληγορικά? σίγουρα ακαταλαβίστικα - μονοπάτια. Διόλου τυχαία λοιπόν το The Words πέρασε παγερά απαρατήρητο στην θωριά του κόσμου, μιας και ούτε ολοκληρωμένη άποψη διαθέτει, ούτε και καμιά ξέχωρη φιλμική καινοτομία παρουσιάζει.
Στις δικές μας αίθουσες: Ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί
10 σχόλια:
diafono pliros me ola. einai mia aksiologh tainia.
Το The Words είναι μια βαριά ταινία, σχηματική, και η αποκάλυψη του τέλους είναι εμφανής πριν κάποιος φτάσει εκεί.Όμως οι χαρακτήρες είναι πλούσιοι, τα διλήμματα πολλά, η ερμηνεία του Irons υπέροχη και η παραγωγή εξαιρετική,οπότε δεν μπορούμε παρά να θεωρήσουμε την ταινία μια από τις καλές της χρονιάς...
Η ταινία είναι εξαιρετική. Ιδιαίτερα επίκαιρη σε ότι αφορά την ατομική ηθική και τα διλήμματά της. Το παίξιμο του Irons είναι απόλαυση οπτική και ακουστική. Και το τέλος μπορεί να μοιάζει ακαταλαβίστικο αλλά δεν είναι, απλά σε σπρώχνει σε σκέψη. Η ταινία έχει ρυθμό και είναι από τις καλές της χρονιάς.
Άσε να λένε, φίλε/-η zervo. Μόλις χθες το βράδυ την είδα και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Κρίμα μια ταινία για βιβλία να είναι τόσο κλισαρισμένη, κοινότοπη και άνευ λόγου στομφώδης.
πάρα πολύ καλή
Η ταινία ξεκίνησε πολλά υποσχόμενη αλλά στο τέλος έμεινα να κοιτάζω τους τίτλους τέλους χωρίς να μου έχουν δοθεί οι απαντήσεις που ήθελα. Μ' απογοήτευσε!
Αυτην την ταινια αξιζει πραγματικα να την δειτε.ειναι παρα πολυ ενδιαφερουσα βαζει σε σκεψη τον ανθρωπο αλλα δεν ειναι τοσο βαρια.Μια ποιοτικη και αξιολογη παραγωγη ερμηνια και γενικα ταινια
ρε παιδια δεν καταλαβα.. τι εγινε στ τελος;;ο κλει ειναι ο ροι σε μεγαλυτερη ηλικια;;;
krimaa toso kaloi ithopoioi....
καλή ταινία αλλά το τρίτο χρονικά μέρος δεν χρειαζόταν . υπέροχος ο jeremy irons όπως πάντα και τα γυρίσματα στο παρίσι
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική