Μπουένος Άιρες Σ' Αγαπώ
του Ole Christian Madsen. Με τους Paprika Steen, Anders W. Berthelsen, Adriana Mascialino, Sebastián Estevanez, Dafne Schiling, Jamie Morton
Ένα είναι το ντέρμπι!
του zerVo
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς φανατικός ποδοσφαιρόφιλος για να γνωρίζει τι ακριβώς εστί σούπερ κλάσικο, ο αγώνας των αγώνων, η μητέρα των μαχών, το ματς που χωρίζει στα δύο την μεγαλούπολη στις όχθες του Ρίο Ντε λα Πλάτα. Είναι εκείνη η στιγμή του χρόνου, που το πανέμορφο Μπουένος Άιρες διχάζεται, με τους χρυσομπλέ της Μπόκα Τζούνιορς από την μια μεριά να διεκδικούν την νίκη ενάντια στους απέναντι ερυθρόλευκους της Ρίβερ Πλέιτ, κάτω από τις ευλογίες του Θεού του Αργεντίνικου ποδοσφαίρου - και δεδηλωμένου οπαδού των πρώτων - Ντιέγκο Αρμάντο Μαραδόνα. Πφφφ, θα πει ο σοφός και έμπειρος, γυρίζοντας την πλάτη στην στρογγυλή θεά και στις μονομαχίες πάνω στο πράσινο χαλί. Ντέρμπι και κουραφέξαλα. Έχεις δει αντρόγυνο να κλείνει είκοσι χρόνια μαζί? Εκεί να δεις σφαγή φίλε μου!
Επιτυχημένος επιχειρηματίας, ιδιοκτήτης μιας κάβας που προμηθεύει ακριβά και σπάνια είδη κρασιών στα προάστια της Κοπεγχάγης είναι ο Κρίστιαν. Η μάλλον ήταν, αφού από την στιγμή που τον εγκατέλειψε η επί δύο δεκαετίες λατρεμένη του γυναίκα, ο φουκαράς ξοδεύει την ημέρα του, καταναλώνοντας τις προμήθειες του μαγαζιού, ξεδίνοντας την πίκρα του στο πιοτό. Καθώς εκείνη, ικανότατη μάνατζερ αθλητών, που ζει την δεύτερη νιότη της στην αγκαλιά του Χουάν Ντίαζ, σούπερ αστέρα του φουτμπόλ και ειδώλου της κερκίδας του Λα Μπομπονέρα, θα του στείλει το διαζευκτήριο προς υπογραφή, εκείνος θα πάρει την απόφαση ρίσκο, να ταξιδέψει μαζί με τον έφηβο γιο τους στην μακρινή πρωτεύουσα του τάνγκο, προκειμένου να την μεταπείσει, να επιστρέψει στο σπιτικό τους...
Φευ! Η 37χρονη - όπως λέει, κρύβοντας πέντε έξι χρονάκια - έχει πιάσει την καλή με τον πιτσιρικά και δεν πρόκειται να τον αφήσει, ειδικά από την στιγμή που όλες οι ομάδες της γης, επιθυμούν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους, αφήνοντας εκατομμύρια στην ποδιά του. Σιγά που θα γυρίσει στον κλαψιάρη πρώην της, στην παγωμένη Σκανδιναβία και να αφήσει πίσω της τέτοια χλιδή. Αν θέλει ο γιος τους, που περνά σε μέγιστο βαθμό την συναισθηματική έξαψη των νιάτων, ας μείνει μαζί της κι ο μπεκρής ας πάει στην ευχή του Θεού. Έλα όμως που κι εκείνος, αντιλαμβανόμενος την πρεμούρα της να πάρει ανά χείρας το πολυπόθητο χαρτί ώστε να παντρευτεί τον καλό της, ούτε το σκέφτεται να της το δώσει, δίχως να την ταλαιπωρήσει.
Από ιδέες, δίχως άλλο, το Superclasico σφύζει, ειδικά στην απόπειρα του να εντάξει τον θεατή του στο θέμα, χρησιμοποιώντας την παγκόσμια γλώσσα του ποδοσφαίρου. Αντί όμως να σφιχτοδέσει, μέσα από το λιτό χιούμορ που διακρίνει τους Βόρειους και να βάλει έναν τελικό σκοπό, μοιράζεται από ένα σημείο και μετά σε πολλαπλές υποιστορίες - όπου κυριαρχεί το σλάπστικ και το μελόδραμα - που καταφέρνουν μόνο να το αποπροσανατολίσουν από όσα επιθυμεί να πει. Που δεν είναι δα και τίποτα πρωτοτυπίες, πάνω στο χιλιοιδωμένο ζήτημα της mid life crisis.
Για πες: Ο Δανός Ole Christian Madsen ενώ διαθέτει την έμπνευση που θα ρίξει τον σπινθήρα για να ξεκινήσει η ίντριγκα, μπλέκεται στα πολύβουα στενάκια της Αργεντίνικης πρωτεύουσας, με διάφορους αδιάφορους χαρακτήρες που περιβάλλουν τους βασικούς του και μην λειτουργώντας αφαιρετικά σε αυτό τον τομέα, δεν πετυχαίνει να παρουσιάσει μια ξεχωριστή ευρωπαϊκού ύφους κομεντί. Την διαφορά απλώς κάνει το όμορφο και μελετημένο σάουντρακ, οι καρτ ποστάλ του πρωινά φωτισμένου Άιρες, μερικά ποιητικά πλάνα, όπως εκείνο με τον ερωτικό χορό των...κατσαρίδων, αλλά και οι ρεαλιστικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών του. Του Anders Berthelsen, που στέκεται με αξιοπρέπεια ως η κρύα εκδοχή του ακριβώς ίδιου ήρωα στο αμερικάνικο Sideways και κυρίως της πολύ πιο γνωστής - ελέω Festen - Paprika Steen, που ξανθιά, ψηλή, χυμώδης και σέξι, απεικονίζει το επιθυμητό στυλ της συζύγου, που βρίσκεται στο κατώφλι των πενήντα της χρόνων. Δυστυχώς, όμως, με παρέα όλες εκείνες τις ενοχλητικές νευρώσεις που δεδομένα την συνοδεύουν...
Φευ! Η 37χρονη - όπως λέει, κρύβοντας πέντε έξι χρονάκια - έχει πιάσει την καλή με τον πιτσιρικά και δεν πρόκειται να τον αφήσει, ειδικά από την στιγμή που όλες οι ομάδες της γης, επιθυμούν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους, αφήνοντας εκατομμύρια στην ποδιά του. Σιγά που θα γυρίσει στον κλαψιάρη πρώην της, στην παγωμένη Σκανδιναβία και να αφήσει πίσω της τέτοια χλιδή. Αν θέλει ο γιος τους, που περνά σε μέγιστο βαθμό την συναισθηματική έξαψη των νιάτων, ας μείνει μαζί της κι ο μπεκρής ας πάει στην ευχή του Θεού. Έλα όμως που κι εκείνος, αντιλαμβανόμενος την πρεμούρα της να πάρει ανά χείρας το πολυπόθητο χαρτί ώστε να παντρευτεί τον καλό της, ούτε το σκέφτεται να της το δώσει, δίχως να την ταλαιπωρήσει.
Από ιδέες, δίχως άλλο, το Superclasico σφύζει, ειδικά στην απόπειρα του να εντάξει τον θεατή του στο θέμα, χρησιμοποιώντας την παγκόσμια γλώσσα του ποδοσφαίρου. Αντί όμως να σφιχτοδέσει, μέσα από το λιτό χιούμορ που διακρίνει τους Βόρειους και να βάλει έναν τελικό σκοπό, μοιράζεται από ένα σημείο και μετά σε πολλαπλές υποιστορίες - όπου κυριαρχεί το σλάπστικ και το μελόδραμα - που καταφέρνουν μόνο να το αποπροσανατολίσουν από όσα επιθυμεί να πει. Που δεν είναι δα και τίποτα πρωτοτυπίες, πάνω στο χιλιοιδωμένο ζήτημα της mid life crisis.
Για πες: Ο Δανός Ole Christian Madsen ενώ διαθέτει την έμπνευση που θα ρίξει τον σπινθήρα για να ξεκινήσει η ίντριγκα, μπλέκεται στα πολύβουα στενάκια της Αργεντίνικης πρωτεύουσας, με διάφορους αδιάφορους χαρακτήρες που περιβάλλουν τους βασικούς του και μην λειτουργώντας αφαιρετικά σε αυτό τον τομέα, δεν πετυχαίνει να παρουσιάσει μια ξεχωριστή ευρωπαϊκού ύφους κομεντί. Την διαφορά απλώς κάνει το όμορφο και μελετημένο σάουντρακ, οι καρτ ποστάλ του πρωινά φωτισμένου Άιρες, μερικά ποιητικά πλάνα, όπως εκείνο με τον ερωτικό χορό των...κατσαρίδων, αλλά και οι ρεαλιστικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών του. Του Anders Berthelsen, που στέκεται με αξιοπρέπεια ως η κρύα εκδοχή του ακριβώς ίδιου ήρωα στο αμερικάνικο Sideways και κυρίως της πολύ πιο γνωστής - ελέω Festen - Paprika Steen, που ξανθιά, ψηλή, χυμώδης και σέξι, απεικονίζει το επιθυμητό στυλ της συζύγου, που βρίσκεται στο κατώφλι των πενήντα της χρόνων. Δυστυχώς, όμως, με παρέα όλες εκείνες τις ενοχλητικές νευρώσεις που δεδομένα την συνοδεύουν...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 22 Νοεμβρίου 2012 από την AMA
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική