Polisse
της Maïwenn. Με τους Karin Viard, Joeystarr, Marina Foïs, Nicolas Duvauchelle, Maïwenn, Karole Rocher, Emmanuelle Bercot, Frédéric Pierrot, Arnaud Henriet, Naidra Ayadi
A.C.A.B., αλλά και άνθρωποι που και που...
του zerVo
Παρότι η κοινή γνώμη έχει σχηματίσει διαφορετική άποψη - για την δημιουργία της οποίας εκείνοι είναι οι αποκλειστικοί υπαίτιοι, με τις σκοτεινές συμπεριφορές τους σε δύσκολες πολιτικά περιόδους αλλά και τον υπέρμετρα αντιλαϊκό ζήλο που επιδεικνύουν τις ώρες προστασίας των (στα χαρτιά και μόνο) αφεντικών τους, οι αστυνομικοί είναι και άνθρωποι. Βεβαίως και το επάγγελμα που επέλεξαν να ακολουθήσουν οι επιβολείς του νόμου είναι από τα δυσκολότερα, σίγουρα το πιο ριψοκίνδυνο κι αυτό με τις μεγαλύτερες απώλειες σε ζωή, εν καιρώ ειρήνης, αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί την μονίμως αγριεμένη όψη τους, απόρροια της μανίας διατήρησης των κανόνων, που έχει ποτίσει την ψυχή τους και δεν διαρκεί απλά και μόνο τις οκτώ ώρες που καθημερινά φορούν την στολή. Μα πολύ παραπάνω...
Σε διαρκή επαγρύπνηση βρίσκονται τα μέλη του Σώματος Δίωξης Εγκλημάτων κατά των Ανηλίκων της Παρισινής αστυνομίας, στην ολοήμερη πάλη ενάντια στους εκμεταλλευτές νεαρών ψυχών. Με ελάχιστη υποστήριξη από τα ανώτερα κλιμάκια, που θεωρούν την ύπαρξη του τμήματος βοηθητική, δίχως τα κατάλληλα εργαλεία στα χέρια τους και ισορροπώντας στην κλωστή της νόμιμης και μη ανακριτικής μεθόδου, οι συγκεκριμένοι αστυνομικοί καλούνται να φέρουν εις πέρας τις πιο λεπτές υποθέσεις. Η κάμερα της απεσταλμένης από το Υπουργείο φωτογράφου, κατόπιν εντολής της ηγεσίας θα ακολουθεί κάθε βήμα τους στην καταγραφή των δύσκολων περιστατικών. Φακός που δεν θα καταγράψει μόνο τον πόνο των ζορισμένων παιδιών και εφήβων, αλλά και την αναταραχή στον εσωτερικό κόσμο των μπάτσων που αναλαμβάνουν αυτές τις δύσκολες και ψυχοφθόρες αποστολές.
Όχι με μια σαφή μυθοπλαστική κατεύθυνση, αλλά με μορφή που περισσότερο θυμίζει τεχνικά και θεματικά ντοκιμαντέρ, το Polisse (που Police σημαίνει, με την προφορά όμως του άμαθου νηπίου) τσιμπάει στιγμιότυπα που λαμβάνουν χώρα στα στενά δωμάτια των ανακριτικών γραφείων και των κρατητηρίων, στους τόπους που λαμβάνουν χώρα οι παράνομες πράξεις και οι προσαγωγές, μα και στα σπίτια των αστυνομικών, που εκτυλίσσονται οι γεμάτες ένταση - μεταφερόμενη από την δουλειά - ιδιωτικές στιγμές των κεντρικών ηρώων του στόρι. Δίχως άλλο, η ζωντανή κινηματογράφηση, σαν live coverage της καθημερινότητας του Τ.Α. Μπελβίλ, είναι και το στοιχείο που κάνει το δημιούργημα της Maiwenn - παιδί θαύμα κάποτε της γαλλικής TV, πρώην κυρία Besson και αδελφάκι της Isild Le Besco - τόσο ενδιαφέρον, αγωνιώδες και δραματικό, που το καταγεγραμμένο στο χέρι δίωρο στους διαδρόμους της Ασφάλειας, να μοιάζει με δεκάλεπτο.
Για πες: Ακόμη κι αν οι προσωπικότητες που καλείται να καλύψει στο σενάριο της η ταλαντούχα φραντσέζα, είναι αμέτρητοι, εντούτοις δεν χάνει τον έλεγχο και τους αναλύει σε πλήρες βάθος και έκταση. Εκεί που της ξεφεύγει το μέτρο είναι στην χαλιναγώγηση των πρωταγωνιστών της - μια μικτή Γαλλίας, σπουδαίων ρολιστών, όπως η Fois, η Viard, ο Joeystarr, ο Duvachelle - που κατά τόπους υπερεκτίθενται σε ερμηνευτικές υπερβολές, όπως κατά την εκτίμηση μου παρατραβηγμένα είναι και τα δέκα τελευταία δευτερόλεπτα του φιλμ, τα οποία σε πρώτη ανάγνωση μάλλον αγιοποιούν - δίχως λόγο - το Σώμα, παρά αναδεικνύουν τις ψυχώσεις που προκαλούν στα μέλη του οι ακρότητες των υποθέσεων που αναλαμβάνουν.
Όχι με μια σαφή μυθοπλαστική κατεύθυνση, αλλά με μορφή που περισσότερο θυμίζει τεχνικά και θεματικά ντοκιμαντέρ, το Polisse (που Police σημαίνει, με την προφορά όμως του άμαθου νηπίου) τσιμπάει στιγμιότυπα που λαμβάνουν χώρα στα στενά δωμάτια των ανακριτικών γραφείων και των κρατητηρίων, στους τόπους που λαμβάνουν χώρα οι παράνομες πράξεις και οι προσαγωγές, μα και στα σπίτια των αστυνομικών, που εκτυλίσσονται οι γεμάτες ένταση - μεταφερόμενη από την δουλειά - ιδιωτικές στιγμές των κεντρικών ηρώων του στόρι. Δίχως άλλο, η ζωντανή κινηματογράφηση, σαν live coverage της καθημερινότητας του Τ.Α. Μπελβίλ, είναι και το στοιχείο που κάνει το δημιούργημα της Maiwenn - παιδί θαύμα κάποτε της γαλλικής TV, πρώην κυρία Besson και αδελφάκι της Isild Le Besco - τόσο ενδιαφέρον, αγωνιώδες και δραματικό, που το καταγεγραμμένο στο χέρι δίωρο στους διαδρόμους της Ασφάλειας, να μοιάζει με δεκάλεπτο.
Για πες: Ακόμη κι αν οι προσωπικότητες που καλείται να καλύψει στο σενάριο της η ταλαντούχα φραντσέζα, είναι αμέτρητοι, εντούτοις δεν χάνει τον έλεγχο και τους αναλύει σε πλήρες βάθος και έκταση. Εκεί που της ξεφεύγει το μέτρο είναι στην χαλιναγώγηση των πρωταγωνιστών της - μια μικτή Γαλλίας, σπουδαίων ρολιστών, όπως η Fois, η Viard, ο Joeystarr, ο Duvachelle - που κατά τόπους υπερεκτίθενται σε ερμηνευτικές υπερβολές, όπως κατά την εκτίμηση μου παρατραβηγμένα είναι και τα δέκα τελευταία δευτερόλεπτα του φιλμ, τα οποία σε πρώτη ανάγνωση μάλλον αγιοποιούν - δίχως λόγο - το Σώμα, παρά αναδεικνύουν τις ψυχώσεις που προκαλούν στα μέλη του οι ακρότητες των υποθέσεων που αναλαμβάνουν.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 13 Σεπτεμβρίου 2012 από την Seven / Spentzos
