Elles

της Malgorzata Szumowska. Με τους Juliette Binoche, Anaïs Demoustier, Joanna Kulig, Louis-Do de Lencquesaing


Les Feuilles Mortes...
του zerVo
Είναι τελικά μεγάλο βάσανο αυτή η κρίση της μέσης ηλικίας για τις γυναίκες. Πραγματικό μαρτύριο, που δεν ξεπερνιέται με κανέναν τρόπο. Και όσο η αγωνία της σε (κατά φαντασίαν?) περιθωριοποίηση πενηντάρας μεγαλώνει, προκειμένου να νιώσει ξανά την ασφάλεια ότι περνάει ακόμη και τώρα η μπογιά της, τόσο οι νευρώσεις εκτοξεύονται στα ύψη και οι όποιες καλοπροαίρετες απόπειρες από την μεριά της για να φτιάξει το πράγμα, έχουν συνήθως καταστροφικά αποτελέσματα. Και κάπου εκεί σκάει στο θηλυκό μυαλό το καίριο ερώτημα: Και τώρα τι κάνουμε?

Πενηντάρα αναγνωρισμένη Παριζιάνα ρεπόρτερ, μητέρα δυο γιων και σύζυγος πολυάσχολου επιχειρηματία που την περιφρονεί, ξεκινάει για λογαριασμό του έγκυρου περιοδικού Elle, έρευνα γύρω από τις περιπτώσεις των φτωχών φοιτητριών, που προκειμένου να βγάλουν τα δίδακτρα της σχολής τους, εκδίδονται έναντι αδράς αμοιβής. Οι συνεντεύξεις με δύο από αυτές τις βίζιτες, την χαριτωμένη επαρχιώτισσα Λόλα και την μετανάστρια από την ανατολική Ευρώπη Αλίσια, θα αναστατώσουν την σκεπτική της μέχρι πρότινος αποστειρωμένης δημοσιογράφου, που θα νιώσει την επαναστατημένη ορμή των πανέξυπνων συνομιλητριών της να την παρασύρει...

Επανάσταση η πορνεία? Σαφώς, αν εκείνος που την πράττει, πιθανόν και για να απενοχοποιηθεί, έτσι την αντιλαμβάνεται. Όπως ακριβώς οι δυο εικοσάχρονες, νιώθουν την αδικία να τις πνίγει, που δεν διαθέτουν τους παράδες που θα τους ανοίξουν την πόρτα του πανεπιστημίου και αντί να ενδώσουν στις προσταγές τις εξευτελιστικής κοινωνίας, ώστε να γίνουν εργαζόμενες στο Mac των πεντακοσίων  ευρώ, παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους και γεμίζουν την τσέπη με μια και μόνο επίσκεψη. Μα αυτό δεν είναι το μέγιστο ξεφτιλίκι αναρωτιέται η κοινή γνώμη - δημοσιογράφος? Όχι βέβαια, είναι η απάντηση της κορασίδος που παίζει στα δάκτυλα τις οικονομοτεχνικές θεωρίες. Τουλάχιστον όχι μεγαλύτερο από αυτό που σπρώχνει τον ονειροπόλο νέο, η συντηρητική δραπανηφόρα πολιτική του κάθε Σαρκοζί. Κι εφόσον μιλάμε για ταινία που μιλά την προχώ Γαλλική, οι ηθικές ισορροπίες κάπου σπάνε πανεύκολα στην πορεία, στοιχείο πρώτο που πιθανόν θα ενοχλήσει τον πουριτανό θεατή. Κάπου εδώ όμως, τελειώνει η πρώτη πράξη του Elles που έχει να κάνει με τις σπουδάστριες κοκότες, η κάμερα της Πολωνής Szumowska θολώνει και το υποκείμενο πλέον είναι η εγκαταλελειμμένη μεσήλικας, που πάνω στις μαρτυρίες των κολ γκερλ, βρίσκει λύσεις στο δικό της ζήτημα...

Για πες: Οι πελάτες, λέει, κάνουν πράξη τις επιθυμίες που δεν πραγματοποιούν με τις στεφανωμένες κυρίες τους. Νάσου η επιτυχημένη επαγγελματίας, μα νοικοκυρά σε μαρασμό, λοιπόν, με εφαρμοστό μαύρο φόρεμα, καλοχτενισμένη και με τονισμένο μέικ απ - πρόκληση! Η αναλαμπή του πολυετούς συζυγικού βίου είναι ορατή στον ορίζοντα, είναι όμως αυτή η ενδεικνυόμενη λύση, που θα διατηρήσει ζωντανό τον γάμο? Δύσκολα είναι η δική μου εκτίμηση, στην πρώτη στραβή πάλι θα ξεκινήσει η απίστευτη γκρίνια, για την πόρτα του ψυγείου που δεν κλείνει κι ο άντρας του σπιτιού δεν  φροντίζει να την φτιάξει. Από την άλλη, ας είχα εγώ γυναίκα μου, αυτήν την Binoche (στα 48 της!!!) και διαρκώς θα της έκανα καντάδες, καλύτερα κι από τον Yves Montand...






Στις δικές μας αίθουσες? Στις 26 Απριλίου 2012 από την Videorama

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική