Έλενα
του Andrei Zvyagintsev. Με τους Nadezhda Markina, Aleksey Rozin, Andrey Smirnov
Ανήθικοι - Ανάξιοι
του zerVo
OK, επανάσταση κάναμε, το σφυρί και το δρεπάνι το διώξαμε και έχοντας διανύσει έκτοτε δυόμισι δεκαετίες, έρχεται η στιγμή να κάνουμε τους πρώτους απολογισμούς. Το ψωμί με το δελτίο που έμπαινε στο σπίτι, σήμερα είναι το ακριβότερο της Ευρώπης. Συντριπτικά ποσοστά κυριαρχίας εμφάνιζαν οι καμαράτ ηγέτες τότε, ανάλογου επιπέδου νούμερα βγάζει η "κάλπη" και σήμερα. Η νεολαία τον καιρό των Σοβιέτ ήταν το υπόδειγμα της γης, ενώ απόψε ο χουλιγκανισμός και η στρατευμένη βία βασιλεύουν. Το μόνο που δυνητικά θα μπορούσε να παραμείνει το ίδιο είναι οι ηθικές αξίες του λαουτζίκου στα πέριξ της Κόκκινης Πλατείας, για τις οποίες πάντα, ακόμη και κάτω από σκληρές δοκιμασίες που έζησε φημιζόταν.
Περισσότερο ο τίτλος της οικιακής βοηθού, στο αστικό σπίτι του κυνικού, λιγομίλητου, απότομου και ψυχρού εξηντάχρονου Βλαντιμίρ, μοιάζει η συνομήλικη του Έλενα, παρά σύζυγός του, εδώ και λίγο καιρό. Οι σχέσεις τους τυπικές, με μηδενικό συναίσθημα, βυθίζονται μέσα στις σκοτούρες και τα προβλήματα που τους προκαλούν τα ενήλικα - από προηγούμενους γάμους - παιδιά τους. Ειδικά για την κατώτερης κοινωνικής τάξης Μοσχοβίτισσα, η έγνοια της για το πως θα πληρωθούν τα δίδακτρα του εγγονού της, είναι τόσο μεγάλη, που πιέζει αφόρητα τον ευκατάστατο συμβίο της να συνδράμει, εκεί που δεν τα καταφέρνει ο άεργος και μονίμως με μια μπύρα στο χέρι γιος της.Και όσο επιμένει να θυμίζει στον αγέλαστο μπουρζουά, που την κοιτάζει αφ' υψηλού, την δεινή οικονομική της κατάσταση, άλλο τόσο πιο κραυγαλέα και ντροπιαστική είναι η άρνηση που εισπράττει. Όταν κατά την διάρκεια της γυμναστικής του, εκείνος θα υποστεί βαρύτατο καρδιακό επεισόδιο και η φροντίδα της υγείας του θα περάσει εξ ολοκλήρου στα χέρια της, από το μυαλό της θα περάσει μια διαβολική ιδέα, που θα βάλει σε τάξη τα πάντα... Επανάσταση είναι κι αυτή που περιγράφει στην ιστορία του ο ικανότατος Ρώσος σκηνοθέτης Andrei Zvyagintsev, με την μόνη διαφορά πως λαμβάνει χώρα σε έναν κλειστό μικρόκοσμο, δεν δημοσιοποιείται αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν αποτελεί και γενικότητα. Επανάσταση που όμως δεν κρύβει κάτω από τον μανδύα της το παραμικρό στοιχείο ηθικής και αρκείται στην πρόσκαιρη ευχαρίστηση - ηδονή, που μπορεί να προκαλέσει το κατ οιονδήποτε τρόπο βόλεμα. Των δικών μας πρωτίστως να είναι καλά, ώστε να είμαστε κι εμείς οι γονείς...
Για πες: Λιτή και όμορφα σχεδιασμένη είναι η απεικόνιση του αστικού κέντρου της Ρωσικής πρωτεύουσας, που αντιδιαστέλλεται κομψά με την αντιπαραβολή της εργατικής φτωχογειτονιάς με τα φουγάρα, παίρνοντας βοήθειες από το σωστά δομημένο μουσικό θέμα και από τις ρεαλιστικότατες ερμηνείες των ρολιστών που συμμετέχουν στην (με κάποιες περιττές παρουσίες, όπως της υποτίθεται περιθωριακής κόρης) διανομή. Προεξάρχουσας της ίδιας της Έλενας - Nadezhda Markina, που στην παγωμένη ματιά της συμβολίζει όλη την συλλογιστική της νέας ανθρωποφάγας τάσης της κοινωνίας της συγκεκριμένης χώρας.
Στις δικές μας αίθουσες, στις 8 Μαρτίου 2012 από την Seven
