Η Γυναίκα με τα Μαύρα
του James Watkins. Με τους Daniel Radcliffe, Ciarán Hinds, Janet McTeer, Roger Allam, Mary Stockley
In Hammer Films We Trust
του zerVo
Το πρώτο ξεχωριστό μαντάτο της υπόθεσης είναι πως η θρυλική Hammer Films, το βρετανικό στούντιο που από το 1934 που ιδρύθηκε, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 80 που χάθηκε από προσώπου γης, εκπροσώπησε όσο κανένα τόσο πιστά το είδος του μεταφυσικού τρόμου, έχει επιστρέψει για τα καλά στην παραγωγή ταινιών, που σκοπό τους έχουν να μοιράσουν ανατριχίλες στον εξώστη. Κατόπιν του αγγλόφωνου ριμέικ Let Me In και του κάπως μέτριου The Resident, το The Woman In Black βάζει την σφραγίδα αυτού του ηχηρού come back, της αγαπημένης μπράντας. Το δεύτερο στοιχείο, δεν αποτελεί κάποιο ξεχωριστό νέο, απλά μια ακόμη επιβεβαίωση, πως δεν πρέπει να υπάρχει τρίπατο αρχοντικό στην επαρχία της Γηραιάς Αλβιόνας, που ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους του να μην κυκλοφορεί, τουλάχιστον ένα φάντασμα...
Πρωτευουσιάνος δικηγόρος, που τα τελευταία τρία χρόνια έχει εγκαταλείψει το επάγγελμα του, προκειμένου να αφιερωθεί στο μεγάλωμα του λατρεμένου του γιου, αλλά και να ξεπεράσει τον χαμό της αγαπημένης του συζύγου κατά την διάρκεια του τοκετού, αποφασίζει να επιστρέψει στην εργασία του, αναλαμβάνοντας μια ιδιόμορφη, όσο και παράξενη υπόθεση. Την διευθέτηση της κληρονομιάς της προσφάτως θανούσας μαντάμ Ντάμπλοου, μιας ξεπεσμένης αριστοκράτισσας, που πέθανε ολομόναχη στον τεράστιο βικτοριανό της πύργο, σε μια κωμόπολη λίγο έξω από το Λονδίνο. Από την πρώτη στιγμή της παρουσίας του νεαρού συμβολαιογράφου Άρθουρ Κιπς στο αφιλόξενο Κρίθιν Γκίφορντ, εκείνος θα αντιληφθεί από την μυστηριώδη στάση των κατοίκων, πως μια παράξενη ιστορία κρύβεται πίσω από τα ζητήματα που καλείται να διευθετήσει.
Ένα σκηνικό που θα γίνει ακόμη πιο τρομακτικό, όταν κατά την παρουσία του τα παιδιά της περιοχής, θα αρχίσουν να χάνουν την ζωή τους, με ιδιαίτερα μακάβριο τρόπο, γεγονός που θα πείσει τον νεαρό Λονδρέζο πως υπάρχει συσχετισμός των αιματηρών φαινομένων, με την υπόθεση που μελετά. Μοναδική λύση, η ματαίωση της επιστροφής στην πόλη και η κατ ιδίαν επίσκεψη στην απομακρυσμένη κι ερημική έπαυλη, ώστε να δει ο ίδιος με τα μάτια του, τι ακριβώς συμβαίνει και να οδηγηθεί στην άκρη του νήματος. Και κάπως έτσι πόντο με τον πόντο, ανεβαίνει το φοβιστικό θερμόμετρο της ίντριγκας, ειδικότερα στην σκέψη πως το (εκ πρώτης όψης δεδομένα στοιχειωμένο) γοτθικό παλάτι του τρόμου, που καθώς φαίνεται αποτελεί την ρίζα των δεινών, αποκόπτεται από τον πολιτισμό εξαιτίας της θαλασσινής παλίρροιας. Και μαζί με αυτό και ο άφοβος, καθώς φαίνεται ερευνητής, που ανάμεσα σε αραχνιασμένα έπιπλα, σκονισμένα σκαλοπάτια και αδειανά δωμάτια, αναζητά την αλήθεια.
Αργεί κάπως να σε μπάσει στο κλίμα του το φιλμ που σκηνοθετικά υπογράφει ο James Watkins - που αν έχεις παρακολουθήσει το δικό του Eden Lake, γνωρίζεις πως το κατέχει το θέμα - και σεναριακά η Jane Goldman των X-Men First Class και του Kickass. Μέσα όμως από αμέτρητες κοψχολιαστικές καταστάσεις, κλισέ περισσότερο κι όχι πρωτότυπες, τριξίματα, θροΐσματα, σκιές, αλλά και κάποιες τεχνικές που ανήκουν στην γιαπωνέζικη σχολή του horror, το The Woman In Black, κτίζει μια ικανοποιητική κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, που κρατά τον θεατή σε εγρήγορση, μέχρι το ενδιαφέρον αλληγορικά φινάλε.
Για πες: Μπορεί να έχει ξοδέψει το μεγαλύτερο κομμάτι των οκτώ μέχρι στιγμής πρωταγωνιστικών του παρουσιών, μέσα στους μαγικούς διαδρόμους του Χόγκγουαρτς, αυτό όμως δεν δίνει στον Daniel Radcliffe την ικανότητα να κινηθεί με άνεση και στα σκοτάδια της τρομακτικής βίλας. Εκτός νερών εμφανώς, δεν εκμεταλλεύεται ούτε την ευκαιρία να ξεδιπλώσει το ταλέντο του, ούτε φαίνεται να δέχεται με ευκολία τις βοήθειες που του δίνουν οι σαφώς εμπειρότεροι Hinds και McTeer. Γνωρίζοντας καλά όμως πως στα επίπεδα της επιτυχία του Potter, ουδέποτε θα ξαναφτάσει, πρέπει με κάποιο τρόπο να αποτινάξει από πάνω του την μπέρτα του διοπτροφόρου μαθητευόμενου μάγου. Στην Γυναίκα με τα Μαύρα ας πούμε πως το προσπάθησε. Το μέλλον θα δείξει αν θα τα καταφέρει...
Ένα σκηνικό που θα γίνει ακόμη πιο τρομακτικό, όταν κατά την παρουσία του τα παιδιά της περιοχής, θα αρχίσουν να χάνουν την ζωή τους, με ιδιαίτερα μακάβριο τρόπο, γεγονός που θα πείσει τον νεαρό Λονδρέζο πως υπάρχει συσχετισμός των αιματηρών φαινομένων, με την υπόθεση που μελετά. Μοναδική λύση, η ματαίωση της επιστροφής στην πόλη και η κατ ιδίαν επίσκεψη στην απομακρυσμένη κι ερημική έπαυλη, ώστε να δει ο ίδιος με τα μάτια του, τι ακριβώς συμβαίνει και να οδηγηθεί στην άκρη του νήματος. Και κάπως έτσι πόντο με τον πόντο, ανεβαίνει το φοβιστικό θερμόμετρο της ίντριγκας, ειδικότερα στην σκέψη πως το (εκ πρώτης όψης δεδομένα στοιχειωμένο) γοτθικό παλάτι του τρόμου, που καθώς φαίνεται αποτελεί την ρίζα των δεινών, αποκόπτεται από τον πολιτισμό εξαιτίας της θαλασσινής παλίρροιας. Και μαζί με αυτό και ο άφοβος, καθώς φαίνεται ερευνητής, που ανάμεσα σε αραχνιασμένα έπιπλα, σκονισμένα σκαλοπάτια και αδειανά δωμάτια, αναζητά την αλήθεια.
Αργεί κάπως να σε μπάσει στο κλίμα του το φιλμ που σκηνοθετικά υπογράφει ο James Watkins - που αν έχεις παρακολουθήσει το δικό του Eden Lake, γνωρίζεις πως το κατέχει το θέμα - και σεναριακά η Jane Goldman των X-Men First Class και του Kickass. Μέσα όμως από αμέτρητες κοψχολιαστικές καταστάσεις, κλισέ περισσότερο κι όχι πρωτότυπες, τριξίματα, θροΐσματα, σκιές, αλλά και κάποιες τεχνικές που ανήκουν στην γιαπωνέζικη σχολή του horror, το The Woman In Black, κτίζει μια ικανοποιητική κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, που κρατά τον θεατή σε εγρήγορση, μέχρι το ενδιαφέρον αλληγορικά φινάλε.
Για πες: Μπορεί να έχει ξοδέψει το μεγαλύτερο κομμάτι των οκτώ μέχρι στιγμής πρωταγωνιστικών του παρουσιών, μέσα στους μαγικούς διαδρόμους του Χόγκγουαρτς, αυτό όμως δεν δίνει στον Daniel Radcliffe την ικανότητα να κινηθεί με άνεση και στα σκοτάδια της τρομακτικής βίλας. Εκτός νερών εμφανώς, δεν εκμεταλλεύεται ούτε την ευκαιρία να ξεδιπλώσει το ταλέντο του, ούτε φαίνεται να δέχεται με ευκολία τις βοήθειες που του δίνουν οι σαφώς εμπειρότεροι Hinds και McTeer. Γνωρίζοντας καλά όμως πως στα επίπεδα της επιτυχία του Potter, ουδέποτε θα ξαναφτάσει, πρέπει με κάποιο τρόπο να αποτινάξει από πάνω του την μπέρτα του διοπτροφόρου μαθητευόμενου μάγου. Στην Γυναίκα με τα Μαύρα ας πούμε πως το προσπάθησε. Το μέλλον θα δείξει αν θα τα καταφέρει...
Στις δικές μας αίθουσες στις 9 Φεβρουαρίου 2012 από την Audiovisual
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική