Movies Ltd

Για να πω την - για μια ακόμη φορά νοσταλγική μου - αλήθεια, η εισαγωγή του καινούργιου Fright Night με ταξίδεψε λιγάκι, νοερά, εκεί πίσω στα λυκειακά μου χρόνια, εποχή που έτυχε να παρακολουθήσω το μετά εμπορικής δόξης και χολιγουντιανής τιμής πρωτότυπο. Η πενηντάρα plasma επί του παρόντος, τότε ήταν ένα θηριώδες μπαουλοντίβανο καθοδικής λυχνίας, οι λικνιζόμενες γκόθικ βρικολακίνες του τηλεοπτικού σίριαλ, τότε είχαν σαν βασικό χαρακτηριστικό την αεράτη κομμωτηριακή κατάξανθη κουπ που από μακριά μύριζε 80ίλα ενώ τον ρόλο του ντεμέκ βαμπιροφόνου, που εδώ απεικονίζεται μέσα σε στενά πέτσινα και μεταλλικές πόρπες, Πίτερ Βίνσεντ, τότε υποδυόταν ένας ασπρομάλλης, που δεν σου έκανε και μεγάλη αίσθηση για διώκτης του Κακού. Τα υπόλοιπα στοιχεία λίγο πολύ παρέμειναν κοινά στο πέρασμα του χρόνου, ο τινέιτζερ, ο μορφονιός δράκουλας, η σάτιρα... Όπως ίδια παρέμεινε και η μετριότητα της ιδέας, που ούτε τότε με είχε ενθουσιάσει ("α να χαθείς, δες και κάτι που να συμβαδίζει με την ηλικία σου, όλο Ρώσικα και Πολωνικά, βλέπεις") ούτε τώρα μου έκανε ιδιαίτερο κλικ ("άντε ρε παλιόγερε, που θα μας σχολιάσεις και την Νύχτα Τρόμου...")

Τελειόφοιτος του γυμνασίου, με προϊστορία σπασίκλα, απολαμβάνει τα προνόμια της καινούργιας του πιο τρέντι και δημοφιλούς εμφάνισης, μεταξύ των οποίων βρίσκεται και η ολόδικη του Έιμι, η πιο όμορφη κοπέλα της τάξης. Έχοντας κάνει πέρα τις νέρντι παρέες του παρελθόντος, δεν θα δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην διαπίστωση του πρώην κολλητού του, για τον καινούργιο και μοναχικό του γείτονα, που δίχως ενδοιασμό τον αποκαλεί βρικόλακα. Το λάθος του ο Τσάρλι Μπρούστερ θα το κατανοήσει, όταν αιματηρά φονικά θα αρχίσουν να κάνουν την εμφάνιση τους στην ήρεμη μέχρι πρότινος περιοχή.

Κι έτσι ο 17χρονος, με τις ελάχιστες εμπειρίες, που μέχρι χθες γύριζε ερασιτεχνικά βίντεο κλιπ με την συντροφιά του, υποδυόμενος στα ψέματα και για την πλάκα τον εξορκιστή μεταφυσικών φαινομένων, έρχεται σε αυτή την θέση στην πραγματικότητα αυτή τη φορά, δίχως καν να γνωρίζει την μέθοδο που πρέπει να δράσει. Έχοντας συνάμα να προστατέψει από τα γοητευτικά σουβλερά δόντια του man next door, την από καιρό ζωντοχήρα μαμά του, αλλά και το πολλών καρατίων πιπίνι, που με τα χίλια ζόρια και τις εκατομμύρια μετάνοιες έριξε στην αγκαλιά του. Θεματικά, για όποιον έχει παρακολουθήσει το ορίτζιναλ του Tom Holland, ελάχιστες διαφορές θα εντοπίσει στο ριμέικ του Craig Gillespie. Σκηνοθετικά όμως, όταν η καλτ ταινία του 1985 είχε χαρακτηριστεί ως ιδιαίτερα τολμηρή και προχωρημένη, χάρη στα γυμνόστηθα και ελαχίστων εσωρούχων πλάνα των πρωταγωνιστριών του, ε, όλο και κάτι περισσότερο θα περίμενες από την κοντά τρεις δεκαετίες μετά εκδοχή, από μια τύπου Λίζμπετ Σαλάντερ κοκαλιάρα, απλώς να περιφέρεται για ένα λεπτό με το ρομπάκι ανοικτό. Καθαρή οπισθοδρόμηση! Ζήτω το παλιό!