2019: Νέα Φυλή
των Michael και Peter Spierig. Με τους Ethan Hawke, Willem Dafoe, Sam Neill
Ομάδα αίματος Ο+
του zerVo
Άντε ξανά μανά κοφτερά δοντάκια, ημι-διάφανα ματάκια και χλωμά προσωπάκια. Από την ημέρα που ο Boyle, προέβλεψε την ιογενή μετάλλαξη της ανθρώπινης υφής, σε ένα καινούργιο είδος, που άλλοτε φέρει την μορφή του πεινασμένου ζόμπι και άλλοτε του διψασμένου βρικόλακα, οι συνέχειες ακολούθησαν με καταιγιστικό ρυθμό. Και πάντοτε υπάρχει βέβαια, πίσω πίσω, κάπου στο φόντο, τόσο ο προβληματισμός για τον κατήφορο που έχει πάρει το ζήτημα του περιβάλλοντος, όσο και η κοινωνικού περιεχομένου απορία, που ξεκινά από την διεθνή αρχή της επιβίωσης, "κατασπαράξτε αλλήλους". Ας μη γελιόμαστε όμως. Το θέμα, με κάποιες λίγες αλλαγές στους χαρακτήρες και την υφή, είναι πολυπαιγμένο και μόνο μια δυνατή έμπνευση, θα μπορούσε να κάνει την διαφορά. Αυτή ακριβώς που δεν διέθεσαν επί του παρόντος οι δίδυμοι Spierig, δηλαδή...
Μέλλον. Εξαιτίας μόλυνσης, οι άνθρωποι έχουν μετεξελιχθεί σε βαμπίρ. Οι διαθεσιμότητες αίματος, όμως, ολοένα και στερεύουν, γεγονός που έχει ωθήσει τους ιθύνοντες στην σύσταση R&D για την εξεύρεση χημικού υποκατάστατου. Όσο αυτό δεν ανακαλύπτεται, η αναρχία βασιλεύει. Υπάρχουν ένα, δύο σημεία κλειδιά στην ιστορία του Daybreakers, που πρέπει να δοθεί σημασία. Ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει βρικολακιάσει, αλλά όχι στο σύνολο του, μιας και υπάρχουν ακόμη human υπολείμματα, που δρουν σε παρτιζάνικες ομάδες, κυνηγημένοι από το βαμπιρικό καθεστώς, επίσης αναζητώντας λύση στο υπάρχον πρόβλημα. Δεν διστάζουν να προσεγγίσουν μάλιστα, μελετητές από την απέναντι πλευρά, για να τα καταφέρουν, εκεί που αποτυγχάνουν τα δισεκατομμύρια που ρίχνει στην έρευνα, η κυρίαρχη φαρμακευτική βιομηχανία του κυνικού επιχειρηματία, που μπροστά στο οικονομικό όφελος, βάζει σε δεύτερη μοίρα, ακόμη και την ίδια του την φαμίλια.
Πουλέν της εταιρίας ο αιματολόγος Εντ Ντάλτον, που λειτουργώντας μέσα στο άγχος, για την ανακάλυψη του νέου προϊόντος, οδηγεί τα πειράματα του, σε παταγώδη αποτυχία, απογοητεύοντας τον παραλή εργοδότη. Χάρη όμως στις αγαθές του προθέσεις, δεν θα αργήσει να δεχτεί την κρούση των υγιών για συνεργασία. Από την μια πλευρά δηλαδή, παίζει όπως πάντα το κεφάλαιο, το συνώνυμο της απληστίας και της μισαλλοδοξίας και από την άλλη το πάθος για την επιβίωση, με πίστη όμως στους κανόνες της σωστής κοινωνίας. Σιγά το μαντάτο... Στην μέση του πολέμου, βρίσκεται ως συνήθως ο απλός λαουτζίκος, που μπορεί να έχει βαμπιρίσια όψη, αλλά είναι εκείνος που συνθέτει την μεγάλη μάζα του πληθυσμού. Και που απουσίας τροφής, από...φυσιολογικός βρικόλακας, μετεξελίσσεται σε Νοσφεράτου! Στην πιο δυνατή στιγμή του φιλμ, οι πολίτες διαμαρτύρονται έξαλλα, για την απόφαση μείωσης της περιεκτικότητας του αίματος στον καφέ τους, στο ελάχιστο ποσοστό. Οι συνειρμοί με την δυσχερή οικονομική κατάσταση με τις διαρκείς μειώσεις των βασικών αγαθών των σημερινών Αμερικανών και τις φωνές που πληθαίνουν, είναι άμεση. Και που όσο οι πλουτοπαραγωγικές πηγές στερεύουν, η κατάσταση θα εξελίσσεται με ακόμη μεγαλύτερη δυσχέρεια. Δυστυχώς τα πράγματα δεν έχουν την τόσο εύκολη - και ηλιόλουστα αισιόδοξη - λύση που σκαρφίστηκαν οι Αυστραλοί δημιουργοί.
Για πες: Ο ζωοδότης ήλιος, αν και απών, εδώ παίζει τον σημαντικότερο ρόλο. Εκείνος μπορεί να εξολοθρεύσει την φονική επίθεση των πεινασμένων, εκείνος είναι και αυτός εντέλει που θα σκορπίσει την ελπίδα στην ανθρωπότητα. Η απουσία του επί της οθόνης δεδομένη, αφού οι βαμπίροι δεν αντέχουν την θωριά του και εξαϋλώνονται. Κατά συνέπεια, όλα κινούνται σε αυτό το μεταλλομπλέ σκοτεινό στιλ που θέσπισε το Underworld, μονοτονία που σε τακτά διαστήματα σπάνε οι μουντοκόκκινες πιτσιλιές του αίματος. Ανάμεσα στους αποκεφαλισμούς, τις δαγκωματιές και τα λιντσαρίσματα - αδιάφορα τα σπέσιαλ εφέ της Weta - δεν υπάρχει όμως δυνατός σεναριακός κρίκος. Ίσως μάλιστα το τελικό αποτέλεσμα να ήταν ακόμη πιο επίπεδο, αν ο βασικός πρωταγωνιστής Ethan Hawke - συνεπικουρούμενος από τον κεφάτο Willem Dafoe και τον φοβιστικό Sam Neill - δεν έδειχνε τόσο προσηλωμένος στην απόδοση του ερευνητή, που στην πλάτη του έπεσε η σωτηρία του (όποιου) είδους. Μια σημαντική ερμηνευτική τριάδα που διαρκώς τροφοδοτούσε την αναιμική ίντριγκα με το πλάσμα που απαιτούσε, μα που όπως φάνηκε τελικά, υπήρχε μια ασυμβατότητα στο ρέζους, ώστε αυτή από μετριότητα να εξελιχθεί σε ποιότητα.
Μέλλον. Εξαιτίας μόλυνσης, οι άνθρωποι έχουν μετεξελιχθεί σε βαμπίρ. Οι διαθεσιμότητες αίματος, όμως, ολοένα και στερεύουν, γεγονός που έχει ωθήσει τους ιθύνοντες στην σύσταση R&D για την εξεύρεση χημικού υποκατάστατου. Όσο αυτό δεν ανακαλύπτεται, η αναρχία βασιλεύει. Υπάρχουν ένα, δύο σημεία κλειδιά στην ιστορία του Daybreakers, που πρέπει να δοθεί σημασία. Ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει βρικολακιάσει, αλλά όχι στο σύνολο του, μιας και υπάρχουν ακόμη human υπολείμματα, που δρουν σε παρτιζάνικες ομάδες, κυνηγημένοι από το βαμπιρικό καθεστώς, επίσης αναζητώντας λύση στο υπάρχον πρόβλημα. Δεν διστάζουν να προσεγγίσουν μάλιστα, μελετητές από την απέναντι πλευρά, για να τα καταφέρουν, εκεί που αποτυγχάνουν τα δισεκατομμύρια που ρίχνει στην έρευνα, η κυρίαρχη φαρμακευτική βιομηχανία του κυνικού επιχειρηματία, που μπροστά στο οικονομικό όφελος, βάζει σε δεύτερη μοίρα, ακόμη και την ίδια του την φαμίλια.
Πουλέν της εταιρίας ο αιματολόγος Εντ Ντάλτον, που λειτουργώντας μέσα στο άγχος, για την ανακάλυψη του νέου προϊόντος, οδηγεί τα πειράματα του, σε παταγώδη αποτυχία, απογοητεύοντας τον παραλή εργοδότη. Χάρη όμως στις αγαθές του προθέσεις, δεν θα αργήσει να δεχτεί την κρούση των υγιών για συνεργασία. Από την μια πλευρά δηλαδή, παίζει όπως πάντα το κεφάλαιο, το συνώνυμο της απληστίας και της μισαλλοδοξίας και από την άλλη το πάθος για την επιβίωση, με πίστη όμως στους κανόνες της σωστής κοινωνίας. Σιγά το μαντάτο... Στην μέση του πολέμου, βρίσκεται ως συνήθως ο απλός λαουτζίκος, που μπορεί να έχει βαμπιρίσια όψη, αλλά είναι εκείνος που συνθέτει την μεγάλη μάζα του πληθυσμού. Και που απουσίας τροφής, από...φυσιολογικός βρικόλακας, μετεξελίσσεται σε Νοσφεράτου! Στην πιο δυνατή στιγμή του φιλμ, οι πολίτες διαμαρτύρονται έξαλλα, για την απόφαση μείωσης της περιεκτικότητας του αίματος στον καφέ τους, στο ελάχιστο ποσοστό. Οι συνειρμοί με την δυσχερή οικονομική κατάσταση με τις διαρκείς μειώσεις των βασικών αγαθών των σημερινών Αμερικανών και τις φωνές που πληθαίνουν, είναι άμεση. Και που όσο οι πλουτοπαραγωγικές πηγές στερεύουν, η κατάσταση θα εξελίσσεται με ακόμη μεγαλύτερη δυσχέρεια. Δυστυχώς τα πράγματα δεν έχουν την τόσο εύκολη - και ηλιόλουστα αισιόδοξη - λύση που σκαρφίστηκαν οι Αυστραλοί δημιουργοί.
Για πες: Ο ζωοδότης ήλιος, αν και απών, εδώ παίζει τον σημαντικότερο ρόλο. Εκείνος μπορεί να εξολοθρεύσει την φονική επίθεση των πεινασμένων, εκείνος είναι και αυτός εντέλει που θα σκορπίσει την ελπίδα στην ανθρωπότητα. Η απουσία του επί της οθόνης δεδομένη, αφού οι βαμπίροι δεν αντέχουν την θωριά του και εξαϋλώνονται. Κατά συνέπεια, όλα κινούνται σε αυτό το μεταλλομπλέ σκοτεινό στιλ που θέσπισε το Underworld, μονοτονία που σε τακτά διαστήματα σπάνε οι μουντοκόκκινες πιτσιλιές του αίματος. Ανάμεσα στους αποκεφαλισμούς, τις δαγκωματιές και τα λιντσαρίσματα - αδιάφορα τα σπέσιαλ εφέ της Weta - δεν υπάρχει όμως δυνατός σεναριακός κρίκος. Ίσως μάλιστα το τελικό αποτέλεσμα να ήταν ακόμη πιο επίπεδο, αν ο βασικός πρωταγωνιστής Ethan Hawke - συνεπικουρούμενος από τον κεφάτο Willem Dafoe και τον φοβιστικό Sam Neill - δεν έδειχνε τόσο προσηλωμένος στην απόδοση του ερευνητή, που στην πλάτη του έπεσε η σωτηρία του (όποιου) είδους. Μια σημαντική ερμηνευτική τριάδα που διαρκώς τροφοδοτούσε την αναιμική ίντριγκα με το πλάσμα που απαιτούσε, μα που όπως φάνηκε τελικά, υπήρχε μια ασυμβατότητα στο ρέζους, ώστε αυτή από μετριότητα να εξελιχθεί σε ποιότητα.
Στις δικές μας αίθουσες 25 Μαρτίου 2010 από την Spentzos
Rewind /// Trailer - Daybreakers
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική