του Niels Arden Oplev. Με τους Michael Nyqvist, Noomi Rapace, Lena Endre
Σουηδοί με υποσχέσεις
του zerVo
Φαντάζομαι πως ελάχιστοι είναι πια εκείνοι που πιστεύουν πως οι Σουηδοί είναι μονάχα Abba, Bjorn Borg και Ikea. Μια χώρα που κάποτε κοινωνικοπολιτικά βρισκόταν στο ίδιο επίπεδο με την δική μας, έχει εκτιναχθεί ποιοτικά, βάσει σχεδίου, τα τελευταία τριάντα χρόνια και ανήκει στους leader της Ευρώπης στις ημέρες μας. Μια ποιοτική διαδρομή που καθρεφτίζεται και στο καλλιτεχνικό ύφος της χώρας και ιδίως στο κινηματογραφικό, που έτσι κι αλλιώς ελέω Μπέργκμαν υπήρχε υπόβαθρο. Το θέμα είναι πως οι πιο προοδευμένοι εκ των Σκανδιναβών δεν ακολουθούν στις φιλμικές τους εικόνες, μόνο τον γνώριμο μουντό μονόδρομο του παρελθόντος, αλλά το παλεύουν και σε άλλα είδη, που είναι πιθανό να έχουν και πιο εμπορική απήχηση. Τρανό παράδειγμα το The Girl With The Dragon Tattoo, που φυσικά δεν είναι αλάνθαστο, αλλά αυτός που προσπαθεί μαθαίνει από τα σφάλματα του. Και είναι σίγουρο πως η επόμενη παρόμοια απόπειρα των πειθαρχημένων Σουηδών θα είναι πολύ καλύτερη, σε όλους τους τομείς.
Πάμπλουτος επιχειρηματίας, αποφασίζει μετά από σαράντα χρόνια, να ανακαλύψει τον δολοφόνο της λατρεμένης του ανιψιάς, 16 Μαΐων τότε. Προσλαμβάνει για τον σκοπό αυτό, τον πλέον δαιμόνιο ρεπόρτερ της χώρας, που προσφάτως έχει πολλά προβλήματα με τον νόμο. Μίξη όχι και λίγων θεματικών τεχνοτροπιών είναι η ταινία μυστηρίου, που ανήκει στην επιτυχημένη τριλογία του Millenium, του συγγραφέα Stieg Larsson. Μετά την σαρωτική υποδοχή της ταινίας στην πατρίδα του, αλλά και γενικότερα στην βόρεια Ευρώπη, ήδη βρίσκεται στα σκαριά η σεναριοποίηση και των άλλων δύο συνεχειών. Το φιλμ διαθέτει το φόντο του Insomnia, εφόσον ελάχιστα πλάνα είναι νυχτερινά και η πλοκή εξελίσσεται κάτω από έναν λαμπερό πεντακάθαρο ήλιο, την ίντριγκα του Da Vinci Code, μιας και το αταίριαστο δίδυμο ερευνητών του φόνου καλείται να λύσει γρίφους για να εξελίξει τα ευρήματα του και τέλος την πολυπλοκότητα και το σασπένς κλασσικών δημιουργιών του παρελθόντος.
Για πες: Το τελευταίο στοιχείο όμως τελικά δεν βγαίνει σε καλό στο Κορίτσι με το Τατουάζ, αφού από ένα σημείο και μετά, ανοίγεται σε πολλά επίπεδα και παράλληλες ιστορίες, με συνέπεια ο Oplev να χάσει τον έλεγχο και το μέτρο, μπλέκοντας αιμομιξίες, φίμωση Τύπου, εβραιοφοβία και νεοπλουτίστικες αντιλήψεις προσφέροντας θολούρα αντί για δράση. Επιθυμώντας ο Σκανδιναβός να κάνει το προϊόν του πιο αγωνιώδες, πέφτει στην παγίδα, δεν κρατά τα γκέμια, του ξεφεύγει το μοντάζ και παρουσιάζει τρία - τέσσερα φινάλε, που τραβάνε την χρονική διάρκεια του φιλμ υπερβολικά, καθιστώντας το βαρετό. Νεανικές ασθένειες, που προκαλεί η έλλειψη γνώσης, που εκτιμώ πως θα εκλείψουν στα επόμενα δύο επεισόδια, όταν και η εμπειρία θα έχει ανέβει - θεωρητικά και πρακτικά - επίπεδο.
Πάμπλουτος επιχειρηματίας, αποφασίζει μετά από σαράντα χρόνια, να ανακαλύψει τον δολοφόνο της λατρεμένης του ανιψιάς, 16 Μαΐων τότε. Προσλαμβάνει για τον σκοπό αυτό, τον πλέον δαιμόνιο ρεπόρτερ της χώρας, που προσφάτως έχει πολλά προβλήματα με τον νόμο. Μίξη όχι και λίγων θεματικών τεχνοτροπιών είναι η ταινία μυστηρίου, που ανήκει στην επιτυχημένη τριλογία του Millenium, του συγγραφέα Stieg Larsson. Μετά την σαρωτική υποδοχή της ταινίας στην πατρίδα του, αλλά και γενικότερα στην βόρεια Ευρώπη, ήδη βρίσκεται στα σκαριά η σεναριοποίηση και των άλλων δύο συνεχειών. Το φιλμ διαθέτει το φόντο του Insomnia, εφόσον ελάχιστα πλάνα είναι νυχτερινά και η πλοκή εξελίσσεται κάτω από έναν λαμπερό πεντακάθαρο ήλιο, την ίντριγκα του Da Vinci Code, μιας και το αταίριαστο δίδυμο ερευνητών του φόνου καλείται να λύσει γρίφους για να εξελίξει τα ευρήματα του και τέλος την πολυπλοκότητα και το σασπένς κλασσικών δημιουργιών του παρελθόντος.
Για πες: Το τελευταίο στοιχείο όμως τελικά δεν βγαίνει σε καλό στο Κορίτσι με το Τατουάζ, αφού από ένα σημείο και μετά, ανοίγεται σε πολλά επίπεδα και παράλληλες ιστορίες, με συνέπεια ο Oplev να χάσει τον έλεγχο και το μέτρο, μπλέκοντας αιμομιξίες, φίμωση Τύπου, εβραιοφοβία και νεοπλουτίστικες αντιλήψεις προσφέροντας θολούρα αντί για δράση. Επιθυμώντας ο Σκανδιναβός να κάνει το προϊόν του πιο αγωνιώδες, πέφτει στην παγίδα, δεν κρατά τα γκέμια, του ξεφεύγει το μοντάζ και παρουσιάζει τρία - τέσσερα φινάλε, που τραβάνε την χρονική διάρκεια του φιλμ υπερβολικά, καθιστώντας το βαρετό. Νεανικές ασθένειες, που προκαλεί η έλλειψη γνώσης, που εκτιμώ πως θα εκλείψουν στα επόμενα δύο επεισόδια, όταν και η εμπειρία θα έχει ανέβει - θεωρητικά και πρακτικά - επίπεδο.
Στις αίθουσες 1 Οκτωβρίου από την Rosebud
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική